een ander leven
Wervelend stof, installatie i.s.m. Lizan Freijsen en Noelle Cuppens Peninsula Eindhoven 2004.
Uitgangspunt voor het werk ‘een ander leven’ in deze installatie is een boek: Arnhem betwiste stad - J. van der Woude, 1950.
Het oorspronkelijke verhaal is weggewerkt met Tipp-ex lijnen en gereduceerd tot een aantal woorden en delen van zinnen waardoor er een verborgen verhaal uit de bestaande tekst tevoorschijn komt. De presentatie bestaat uit een aaneengesloten rij horizontale lijn van 59 'pagina’s' over nagenoeg de totale lengte van de ruimte. Het intieme karakter van het boek wordt hierbij naar buiten gekeerd. De woordbeelden fungeren/werken als een ‘monologue interieur’; nemen de beschouwer mee. Bepalen de richting van de gedachten, die zich bewegen van binnen [de letterlijke wereld binnenshuis; voorwerpen/ dingen en de wereld van gevoelens en emoties] naar buiten [het landschap, de mogelijkheid te ontsnappen aan…] en visa versa. In plaats van de handeling van het bladeren in een boek, het omslaan van de bladzijden wordt de beschouwer uitgenodigd zich te bewegen tijdens het lezen. Op deze manier brengt de tekst letterlijk en figuurlijk beweging binnen de tentoonstelling en is een verbindend element tussen de werken onderling.
Uitgangspunt voor het werk ‘een ander leven’ in deze installatie is een boek: Arnhem betwiste stad - J. van der Woude, 1950.
Het oorspronkelijke verhaal is weggewerkt met Tipp-ex lijnen en gereduceerd tot een aantal woorden en delen van zinnen waardoor er een verborgen verhaal uit de bestaande tekst tevoorschijn komt. De presentatie bestaat uit een aaneengesloten rij horizontale lijn van 59 'pagina’s' over nagenoeg de totale lengte van de ruimte. Het intieme karakter van het boek wordt hierbij naar buiten gekeerd. De woordbeelden fungeren/werken als een ‘monologue interieur’; nemen de beschouwer mee. Bepalen de richting van de gedachten, die zich bewegen van binnen [de letterlijke wereld binnenshuis; voorwerpen/ dingen en de wereld van gevoelens en emoties] naar buiten [het landschap, de mogelijkheid te ontsnappen aan…] en visa versa. In plaats van de handeling van het bladeren in een boek, het omslaan van de bladzijden wordt de beschouwer uitgenodigd zich te bewegen tijdens het lezen. Op deze manier brengt de tekst letterlijk en figuurlijk beweging binnen de tentoonstelling en is een verbindend element tussen de werken onderling.